شمـشیر تـیز خـطبۀ تو در نـیام صبر            شیری ست که تکیه زده بر کنام صبر

نام بـلـنـد تـوسـت که در اوج اقـتـدار            افراشته ست پرچم خود را به بام صبر

جنگ حسین و صبر حسن در تو جمع شد            اینگونه نام نهضت تو شد قـیام صبر

جـام بلا عـسل شـده در کـام شاه دین            وقتی که در مقـابل تو دیـد جام صبر

در کـربـلا امـام جـماعت حـسین بود            در شـام با امـامت تو شد اقـامه صبر

«آری شود، ولیک به خون جگر شود»            هر گاه سنگ لعل شود در مقام صبر

حالا که نـام دیگـر تو کـوه صبـر شد            شد ثبت بر جـریـدۀ عـالـم دوام صبر

قـربانی حـسین شده در مـنـای عـشق            ذُرّیــۀ مـقــدّس تـو ای امــام صــبــر